Deze plaatsing speelt een rode draad in mijn vaders carriere. Hij werkt daar de langste tijd van al zijn plaatsingen. Mijn ouders verhuizen zelfs van Leiden naar Katwijk vanwege deze plaatsing. Naast het kamp wordt ik geboren en in het kapelletje van het MVKV ben ik gedoopt. Pa werkt er van 19-11-1962 tot 3-2-1967 als Schrijver 1e klasse bij Bureau Commandement/administratie. Vervolgens is hij er als korporaal van 18-8-1969 tot 10-11-1975 verbonden aan Squadron 320. En ten slotte beeindigd hij er zijn carriere in Nederland, voordat hij naar het Midden Oosten gaat, als Luitenant ter Zee oudste categorie, als Hoofd Personeelsdienst van het kamp.
Drie is een magisch nummer dat mijn familie verbindt met 'Valkenburg'. Zoals beschreven is mijn vader er driemaal geplaatst. Maar, mijn vader had er niet kunnen werken als mijn opa, van moederskant, er niet was geweest. Na de voedseltochten naar Noord Holland die hij maakt in de hongerwinter van '44 en '45, aanvaard hij in '46 en '47 iedere dag de tocht ter voet van Leiden naar Valkenburg. Hij werkt er in die tijd als grondbewerker. Hij heeft ervoor gezorgd dat de start- en landingsbanen konden worden aangelegd. In 1947 wordt het vliegveld officieel overgeheveld naar de Koninklijke Marine. Daardoor is mijn opa er ook indirect voor verantwoordelijk dat ik, nadat de KM er in 2006 vertrekt, er bij toeval in hun oude gebouwen ben gaan werken. Ik werk in Sirius, kantorencomplex van asielzoekerscentrum Katwijk.
Werkpas van opa de Haan op 'Vliegtuigpark Valkenburg', 1946.
~
‘Bij beschikking van de Minister van Marine van 25 april 1950 onder nummer 211879, alsmede op advies van de Hoge Raad van Adel, werd bepaald dat vanaf 30 mei 1952 het MVKV gemachtigd is tot het voeren van een (wapen) embleem. Embleemspreuk in Latijnse Letters: ne lacessiveris me, oftewel Terg mij niet.’
